bir anda kapı bana gülümsedi. o beyaz haliyle şefkat gösterir gibi .bana huzuru anımsatmak istedi anladım ,beynimde ki cevapsız sorular birer birer yanıtlanmaya başladı. kapı, beyaz kapı bana gülümseyen beyaz kapı. soruların cevabı sendeymiş demek . bir gülümsemen yetermiş meğer. ama neden ? bir gülümseme bana yardımcı olsun ki . bu mu beni kurtaran şey. aradığım mutluluk mu ? hikaye şimdi başladı demek . anlatmamı ister misin peki ? hayır anlatmamalıyım o gülümseme giderse ya . ben uzun zamandır bu odadayım ne gelen var ne giden . sende onlar gibi düşünüyorsun değil mi kapı ? bana gülümsüyorsun halime gülümsüyorsun.
ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama bana çok uzun geliyor. belki günlerce ,aylarca bu odadayım belki de saatlerce buradayım . bu bana huzur veriyor zaman yok burada . aslında sadece ben varım .sen gülümseyene kadar hatırlamadıklarım da vardı. şimdi hatırladıklarım var yanımda artık yanlız değilim. yaşadıklarım yanım da hayallerim, acılarım ,seviçlerim , hepsi yanımda . peki şurada kalbimin tam üstünde bana azap çektiren acı . bu nedir ? bunun da bana hatırlatır mı kapı acaba ? herşeyi hatırlamadım demek ki . yoksa hatırlamak istemiyor muyum ?
.jpg)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder